Het is onwaarschijnlijk dat we de leiders van de groepen als laatste zullen zien strijden over de bundel van het WK 2010, voordat ze uit de wedstrijd worden gestuurd. Hoe het ook zij, bij de eerste beker voor het laatst in 1930 was de gebruikte bal zeker een kwestie van discussie tussen de twee strijdende groepen op dat moment (Argentinië en Uruguay), die het niet eens konden worden welke bal ze moesten gebruiken. Eindelijk werd een afweging gemaakt met een deel van de Argentijnse groep die in de hoofdhelft werd gebruikt en de bundel van Uruguay voor de volgende helft.
Niemand kan met zekerheid zeggen dat de bal het resultaat van een wedstrijd beïnvloedt. Hoe het ook zij, we kunnen niet zien dat Argentinië tijdens de rust 2-1 reed toen hij zijn bal gebruikte, terwijl Uruguay de wedstrijd met 4-2 domineerde door de tweede helft met zijn bal te spelen.
Voetbal heeft sinds die tijd verbazingwekkende vooruitgang geboekt en de ballen zijn fundamenteel verbeterd. Van de aardekleurige kalfsleren ballen met de banden, gebruikt tijdens de vroege Cup-dagen tot het geavanceerde Jabulani, het stuk van het WK 2010. Het is de 11e bal gemaakt door een vergelijkbare spelorganisatie, ondanks het feit dat het niet lijkt tot nu toe de meest uitgenodigde zijn.
De proppen van World Cups
De belangrijkste bal in een wereldbeker om een plan van tweeëndertig hexagonale planken te gebruiken, met de hand genaaid, was de Telstar-bal die werd gebruikt tijdens de beker in 1970 in Mexico. De bal was gemaakt van koeienhuid, maar alleen omdat hij wit was, inclusief donkere planken merkbaarder op de sterk contrasterende tv’s die op dat moment werden gebruikt.
De bal die later werd gebruikt, heette Tango en het was de bal die het diagram vormde voor de volgende vijf WK-ballen, met twintig borden die de indruk wekken van 12 niet te onderscheiden cirkels.
De naam bleef zoals voorheen voor het WK in Spanje 1982, maar de opgewaardeerde bal was de belangrijkste bal met een waterveilige kwaliteit vanwege de elastische afwerking. De eerste niet-kalfsleren brok van het WK verscheen minimaal later in 1986 in Mexico en het was een waterveilige en met polyurethaan bedekte bal. Verdere verbetering kwam later met de Etrusco 2000, de Questra 2004 en de Teamgeist in Duitsland 2006. De Teamgeist kreeg negatieve emoties van de keepers, aangezien het slechts veertien borden had die het oppervlak gladder maakten dan een normale bal, dus beweerden ze dat het kan onregelmatig worden.
Het Jabulani-bal van het WK 2010 is verrassend veel vreselijker, met nog minder boards in de schijnwerpers, maar het gaat gepaard met een ongewoon greep en groefgevoel dat het echt stabiel maakt. De maker beweert dat het de meest ronde en exacte bal is die ooit in voetbal wordt gebruikt.
Het Jabulani-bal van het WK 2010 – wat vieren in isiZulu betekent – is bedoeld om de attributen van Zuid-Afrika onder de aandacht te brengen. Er zijn elf tinten die alle dingen bij elkaar brengen, een nummer dat spreekt tot de 11 spelers die in elke groep spelen, de 11 dialecten die in Zuid-Afrika worden gesproken en de 11 unieke netwerken die in dit multi-etnische land leven. Gaat het de harten van de spelers pakken? We zullen zien.
